سلام اخوي! تازه سكه افتاد-گر چه كلاً تلفن‏ها را كارتي كرده اند! 1.قديم‏تر ها كه كم‏سال‏تر بوديم ملاكمان براي ارزش گزاري روي آدم ها مدل مويشان بود! مثلاً كسي به مويش ژل مي‏زد مي گفتيم عوضي است! بعدتر ها فهميديم آقا روي مدل موي افراد نمي شود و نبايد قضاوت كرد! يعدتر ها هم فهميديم خدا هر كه را بخواهد هدايت خواهد كرد و اصولاً قضاوت درباره افراد براي خداست خودش هم كارش را خوب بلد است! اين شايد كلاً تغييري بود كه ما از حدود 12-13 سالي تا همين يكي دو سال پيش كرديم-بخند عزيزم خنده هم داره! 2.دغدغه هايي كه ما را براي حكم كوك مي كرد هنوز هم هست! 3.انسان خطا مي كند-نه اينكه جايزالخطا باشد!- چه خوب دوستاني مثل شما داشته باشد كه برايشان وضع دوستشان مهم باشد و البته هم مي آيند نگراني‏شان را به خودش مي گويند تا اگر خودش هم فهميد اقدامي در رفعشان كند-گرچه از اين دوستان كم پيدا مي شوند ولي خوشحالم از دوستان كم ندارم! 4. نمي دانم اين را بگويم يا نه! ارتباطات دنيايي مجازي را نفهميدم باز هم-بچه چقدر نفهمي!(البته اينجا منظورم خودم بود)- من اينجا اعتراف مي كنم با هيچ كسي هيچ ارتباطي اعم از مجازي و غير مجازي نداشته ام! اگر داشته ام بگوييد! نكند معتاد شده ام خودم خبر ندارم:-)