اما پاسخ هاي بنده:1. آنچه از هيدگر در ايران برداشت مي شود در مسير تفكر حضوري است و اين بي ربط با آويني نيست-كما اينكه خود در يادداشتي ناتمام در باب هويت به آن اشاره مي كند. اين نياز به توضيح دارد كه چگونه ربط به تفكر معنوي پيدا مي كند كه در اين كوتاه نمي گنجد. يك سري نظرات هم درباره تكنولوژي است كه اينها هم بي ربط با نظر آويني نيست و چه بسا شباهت بسياري هم دارد. حالا با چه چيز التقاط شده است اين را بايد شما بگوييد. گفته اند كه هيدگر را با ابن عربي خلط كرده اند كه اين گزافي بيش نيست و براي رد آن دليل بسيار است. شرح اين مورد بسيار است. 2. بايد گفت آويني=هيدگر نيست. اصلاً مگر آويني آلماني مي نوشت كه ادبياتش شبيه او باشد-اين را از باب مزاح گفتم. جان كلام آويني در جاهايي كه با ديد سلبي به غرب مي نگرد منبعث از هيدگر است. اين كاملاً واضح است. بسيار فرق است بين اين و آن كه ادبياتشان شبيه هم است. 3. در مورد استاد مطهري بايد گفت كه حيطه تخصصي ايشان اصلاً بحث در باب تكنولوژي نبوده است-اگر چنين بحثي داشته است بگوييد ما هم بدانيم. در مورد ديدگاه ايشان سخن بسيار است. ولي آنچه بايد گفت كه اگر قبول كنيم كه ايشان تأملي در باب تكنولوژي و اخذ آن داشته اند تا چه خد قابل اعتماد است-با توجه به گستره آشنايي و مطالعات ايشان در باب غرب از اين نظرگاه. بديهي است كه با يك نگاه صرفاً فقهي نمي توان در اين باره نظر جامعي داد. اين نظرات و اين تقابل ها را ما از انديشه افراد اخد مي كنيم. درباره اينكه با گفتمان مقام معظم رهبري تناقض دارد يك بحث ديگري است كه اين بحث درباره تكنولوژي در مرحله اثبات است يا ثبوت. در ثاني مخالف بودن با نظر مقام معظم رهبري چه اشكالي دارد؟ اين معناي ضديت است؟! 4. در مورد ضرورت غربشناسي هم كه خودتان فرموده ايد. اگر بگوييم همه مسائل امروزمان-نه فردا و پس فردا را-در نسبت با غرب معنا مي شود حرف گزافي نگفته ايم. حرف آخر: در مجموع با واژه و مفهوم«غربشناسي زدگي» شما مشكل دارم.باز هم تمايل به ادامه گفت و گو دارم.